Stare, ale jare! 5 ukrytych skarbów na konsolę Sega Saturn

Śmiało można powiedzieć, że podczas swojej obecności na rynku Sega Saturn nie miała lekko. Nie dość, że musiała konkurować z konsolami wagi ciężkiej, takimi jak Nintendo 64 czy Sony PlayStation, to jeszcze nie obsługiwała wielu tytułów, a odpowiedzialna za nią firma podejmowała nie najlepsze decyzje. Łatwo zatem zrozumieć, dlaczego przedostatnia konsola Segi nigdy nie wyszła z cienia swojej poprzedniczki – popularnej konsoli Mega Drive.

Chociaż Sega Saturn okazała się komercyjną klapą, to można było na niej zagrać w absolutnie genialne produkcje, takie jak Sega Rally, Daytona USA, House of the Dead, Virtua Fighter 2, Die Hard Arcade i pierwsze trzy gry z serii Panzer Dragoon.

Oczywiście to nie wszystkie tytuły, którymi zachwycali się gracze posiadający konsolę piątej generacji ze stajni Segi. Bez zbędnego przedłużania, przypominamy pięć ukrytych skarbów, które ukazały się na Segę Saturn.

Spis treści:

1. PowerSlave
2. Mr Bones
3. Enemy Zero
4. Steep Slope Sliders
5. Highway 2000

PowerSlave

W tym tygodniu zaczynamy od tytułu PowerSlave (w Europie znanego jako Exhumed), wciągającego FPS-a z 1996 roku, który intrygował przez nawiązania do starożytnego Egiptu. Produkcja wzięła swoją nazwę z albumu Iron Maiden o tym samym tytule, a inspiracje krążkiem heavymetalowej grupy widać także w oprawie stylistycznej gry.

Akcja gry toczy się pod koniec XX wieku w egipskim mieście Karnak, które zostało opanowane przez nieprzyjazną rasę insektoidów spoza Ziemi – Klimaat. Zadaniem gracza jest śmiało wkroczyć w tę ciemną dolinę i rozdeptać robale oraz ich pomocników, w tym mumie, skorpiony oraz złe duchy, co – trzeba przyznać – daje sporo satysfakcji.

Co ciekawe, gra doczekała się portów na inne platformy, a na początku tego roku także edycji rozszerzonej pod tytułem „PowerSlave Exhumed” na komputery PC i współczesne konsole.

Mr Bones

Pozostając w temacie walki ze złem, przechodzimy do drugiego tytułu na naszej liście – Mr Bones. W tej grze wcielamy się w tytułowego pana Kościeja dzielnie próbującego powstrzymać szalonego filozofa DaGouliana. Nasz przeciwnik to istna kanalia, która stara się sprowadzić na świat zagładę za sprawą swojej armii szkieletów.

Mr Bones był pozycją wyjątkową ze względu na rozgrywkę, która wyglądała inaczej na różnych poziomach. Chociaż różnice czasami ograniczały się do innego umiejscowienia kamery, a przez większość poziomów mieliśmy do czynienia z grą akcji lub platformówką, to istniały też etapy muzyczne i wymagające od gracza popisania się dobrą pamięcią.

Innym ciekawym rozwiązaniem było zastąpienie paska zdrowia „szkieletowatością”. Wraz z jej spadkiem gracz tracił części ciała, co potrafiło znacząco utrudnić rozgrywkę, ponieważ mogło w ostateczności uniemożliwić poruszanie się i skakanie.

Enemy Zero

Wybieramy się teraz w prawdziwie przerażającą podróż przez kosmiczną próżnię z Enemy Zero, być może najbardziej unikatowym horrorem, który ujrzał światło dzienne.

W Enemy Zero wcielamy się Laurę Lewis, która przebudziła się z kriogenicznej drzemki na pokładzie stacji kosmicznej AKI i odkryła, że miejsce zostało opanowane przez obcych. Jest to jednak tylko wierzchołek góry lodowej, bo wkrótce się okazuje, że kosmitów nie sposób zobaczyć gołym okiem, przez co trzeba bardzo uważnie nasłuchiwać, by wykryć ich obecność.

Wysoki poziom trudności dodatkowo zwiększa wymagająca dobrego wyczucia chwili mechanika strzelania. Przed oddaniem strzału każdą broń należy bowiem naładować, w przeciwnym razie utracimy ładunek i szybko padniemy ofiarą obcych.

Jak łatwo się domyślić, jest to piekielnie trudna pozycja i nie każdemu przypadnie do gustu, lecz z drugiej strony mało która gra jest w stanie napędzić takiego stracha.

Steep Slope Sliders

Jeśli szukasz równie mocnej dawki adrenaliny, tyle że podanej w przyjemniejszy sposób, a nad zimne dreszcze strachu przedkładasz szaleństwo zimowych sportów, to Steep Slope Sliders jest w sam raz dla Ciebie. Chociaż ta pozycja nie jest tak dobrze znana, jak inne snowboardingowe symulatory pokroju Cool Boarders 2 na PS1 lub 1080 Snowboarding na N64, to Steep Slope Sliders spotkała się z masą pochwał ze strony zarówno krytyków, jak i graczy dzięki przyjemnej grafice, innowacyjnemu designowi i intuicyjnemu sterowaniu.

Doczekała się też kontynuacji wydanej na PlayStation, ale o tej produkcji lepiej nie wspominać.

Highway 2000

W tym tygodniu kończymy grą Highway 2000. Chociaż po premierze Sega Rally i Daytona USA o luce na rynku zręcznościowych wyścigówek nie mogło być mowy, to Highway 2000 i tak podbiło serca użytkowników Saturna, którzy pragnęli poczuć się jak prawdziwi rajdowcy. Rozgrywka w tej ścigałce skupiała się na wyprzedzeniu przeciwników na obszarach zabudowanych, które charakteryzowały się trudnymi zakrętami, cudownymi prostymi i absolutnym brakiem fotoradarów.

Gra nie oferowała co prawda dużo zawartości, lecz wożenie się po mieście Nissanem Skyline czy Toyotą Suprą było tak przyjemne, że potrafiło wciągnąć na wiele godzin.