«Μηδέν βαθμοί!» Μια αναδρομή στην ιστορία της πιο ζοφερής συγκομιδής βαθμών.

Ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision ανοίγει τον δρόμο για νέες επιτυχίες και διεθνείς μουσικές ανακαλύψεις, με τους νικητές όχι μόνο να κερδίζουν τους βαθμούς επειδή κατέκτησαν τις καρδιές της κριτικής επιτροπής και του κοινού, αλλά επιπλέον να γίνονται διάσημοι σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ωστόσο, η Eurovision μπορεί, εκτός από γενναιόδωρη, να αποδειχθεί εξίσου σκληρή καθώς οι ερμηνευτές μπορεί να συγκεντρώσουν το ζοφερό σκορ των μηδέν βαθμών! Στην πραγματικότητα βέβαια, το να συγκεντρώσει κάποιος καλλιτέχνης ένα μεγαλοπρεπές 0 στη βαθμολογία, μπορεί επίσης να του εξασφαλίσει μια θέση στην ιστορία, ειδικά αν το πάρει ψύχραιμα, όπως έκανε με διαβόητο τρόπο ο Jemini το 2003 λέγοντας ότι «είναι πάντα καλύτερο από το να συγκεντρώσεις 6 ή 7 βαθμούς».

Με την πάροδο των ετών, πολλές χώρες συγκέντρωσαν 0 βαθμούς στον τελικό του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision. Ωστόσο, η Αυστρία και η Νορβηγία κατέχουν την πρωτιά έχοντας τις περισσότερες συμμετοχές με 0 βαθμούς από το 1956, ακολουθούμενες από κοντά από τη Γερμανία και την Ισπανία.

Παρ' όλα αυτά, ακόμη και η κατάληξη στον πάτο της βαθμολογίας δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι ένα τραγούδι δεν αρέσει στο κοινό. Μερικές φορές οφείλεται απλώς στο σύστημα ψηφοφορίας. Αρκετές συμμετοχές με 0 πόντους κατέληξαν μάλιστα να γίνονται θριαμβευτικές επιτυχίες μετά την ήττα τους στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Αλλά τώρα, ας αποτίσουμε φόρο τιμής σε αυτά τα παρεξηγημένα αουτσάιντερ μετά από μια σύντομη επεξήγηση της προϊστορίας του συστήματος βαθμολογίας.

Σύντομο ιστορικό

Ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision διεξήχθη για πρώτη φορά το 1956 και έλαβε χώρα στο Λουγκάνο της Ελβετίας. Με την πάροδο των ετών, το σύστημα ψηφοφορίας εξελίχθηκε και το να πάρει κάποιος 0 βαθμούς ήταν πολύ πιο συνηθισμένο στα πρώτα χρόνια του διαγωνισμού.

Φέτος, το σύστημα ψηφοφορίας θα τροποποιηθεί για άλλη μια φορά για τον επερχόμενο διαγωνισμό στο Λίβερπουλ. Έτσι, με αυτό κατά νου, ας ρίξουμε μια ματιά στο πώς έχει μεταβληθεί με την πάροδο των ετών.

Το 1956, κάθε συμμετέχουσα χώρα είχε 2 κριτικές επιτροπές που έδιναν από 1 έως 10 βαθμούς στην αγαπημένη τους ερμηνεία. Εκείνη τη χρονιά, οι λεπτομέρειες της ψηφοφορίας δεν δημοσιοποιήθηκαν και υπήρξε μόνο ανακοίνωση της νικήτριας χώρας που ήταν η Ελβετία. Παρόλο που ο αριθμός των κριτικών επιτροπών ανά χώρα και ο αριθμός των βαθμών που απονέμονταν διαφοροποιούνταν με την πάροδο των ετών, το σύστημα παρέμεινε το ίδιο μέχρι το 1997, όπου εισήχθη η τηλεψηφοφορία του κοινού.

Μέχρι το 2018, ο νικητής αναδεικνυόταν με τηλεψηφοφορία ή με συνδυασμό τηλεψηφοφορίας και ψηφοφορίας της κριτικής επιτροπής (50/50). Το 2018, εισήχθη μια εκθετική μέθοδος για να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στις ψήφους των κριτικών επιτροπών, ενώ εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται και η τηλεψηφοφορία. Για τον επερχόμενο διαγωνισμό του 2023, το σύστημα θα αλλάξει, καθώς η βαρύτητα που θα έχουν οι τηλεθεατές θα εξαρτάται από τη συμμετοχή της χώρας τους στον διαγωνισμό.

Αυστρία

Η Αυστρία έχει συμμετάσχει στον διαγωνισμό 54 φορές μέχρι σήμερα, κερδίζοντας δύο φορές (1966 και 2014) και τερματίζοντας τελευταία σε επτά περιπτώσεις. Επιπλέον, έχει λάβει μηδέν βαθμούς σε 4 περιπτώσεις, από τις οποίες οι 2 ήταν σε διάστημα 3 ετών μεταξύ 1988-1991, με το τελευταίο μεγάλο και ηχηρό μηδέν να έρχεται το 2015.

Το 2006, η χώρα αποφάσισε να αποσυρθεί από τη Eurovision, καθώς δήλωσαν στον Τύπο ότι η διοργάνωση είχε γίνει ένας παράλογος διαγωνισμός με τον οποίο η αυστριακή μουσική σκηνή δεν είχε καμία σχέση. Τα επόμενα χρόνια, η Αυστρία απείλησε ακόμη και με μόνιμη αποχώρηση από τον διαγωνισμό λόγω μη εκτίμησης των μουσικών ταλέντων της και δεν συμμετείχε για αρκετά χρόνια μέχρι το 2011.

Παρά τις πολλές αποτυχίες, η Αυστρία σημάδεψε τον περίφημο διαγωνισμό με τη συμμετοχή του 2014 «Rise like a Phoenix» από την drag περσόνα Conchita Wurst, η οποία φώτισε τη σκηνή με μια αμφιλεγόμενη εμφάνιση που συγκλόνισε τον κόσμο.

Νορβηγία

Η Νορβηγία έχει υπάρξει πολύ πιο συνεπής στον διαγωνισμό, καθώς έχει συμμετάσχει 60 φορές από το ντεμπούτο της το 1960. Έχει κερδίσει 3 φορές και έχει έρθει τελευταία 11 φορές, ενώ είναι ισόπαλη με την Αυστρία έχοντας και αυτή το αρνητικό ρεκόρ των 4 φορών που μια χώρα έχει λάβει 0 βαθμούς.

Παρά τις συνολικά χαμηλές βαθμολογίες, οι ερμηνείες της Νορβηγίας σπάνια περνούν απαρατήρητες. Για παράδειγμα, η περσινή ερμηνεία του Subwoolfer «Give that Wolf a Banana» έγινε viral και βρέθηκε για λίγο στην κορυφή των Global Viral κομματιών του Spotify σε αρκετές χώρες, παρά το ότι κατέκτησε μόνο τη 10η θέση στον διαγωνισμό της Eurovision. Πιασάρικο, αλλά ίσως υπερβολικά πρωτότυπο για μια ομόφωνη νίκη.

Γερμανία

Η Γερμανία έχει λάβει μέρος στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision περισσότερες φορές από οποιαδήποτε άλλη χώρα, με 65 συμμετοχές στο ενεργητικό της. Ωστόσο, να σημειώσουμε επίσης ότι προκρίνεται αυτόματα στον διαγωνισμό ως μία από τις «Πέντε Μεγάλες». Έχει στεφθεί νικήτρια δύο φορές και έχει τερματίσει στην τελευταία θέση 11 φορές, συγκεντρώνοντας 0 βαθμούς σε 3 τέτοιες περιπτώσεις, με το 2015 να είναι η τελευταία φορά που έμεινε με άδεια χέρια από άποψη βαθμών.

Παρά τη διακύμανση στα αποτελέσματα των διαγωνιζομένων κατά τη διάρκεια των ετών, το ενδιαφέρον του γερμανικού κοινού παραμένει υψηλό και η διοργάνωση πολύ αγαπητή.

Ισπανία

Η Ισπανία έχει συμμετάσχει συνολικά 61 φορές από το ντεμπούτο της το 1961 και, όπως και η Γερμανία, είναι επίσης μέλος των «Πέντε Μεγάλων». Οι Ισπανοί διαγωνιζόμενοι έχουν κερδίσει τον διαγωνισμό δύο φορές όλα αυτά τα χρόνια και έχουν έρθει τελευταίοι 5 φορές, 3 από τις οποίες με συνολικά 0 βαθμούς.

Ωστόσο, οι χαμηλές βαθμολογίες δεν αποτέλεσαν εμπόδιο στην επιτυχία ορισμένων από τους ερμηνευτές. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Remedios Amaya, η ερμηνεία της οποίας έλαβε 0 βαθμούς το 1983, αλλά στη συνέχεια έγινε γνωστή στη χώρα καταγωγής της. Εικάζεται ότι η φλαμένκο-ροκ μουσική της μπορεί να ήταν πολύ πρωτότυπη για το διεθνές κοινό εκείνης της εποχής, το οποίο προτιμούσε πιο δημοφιλή είδη μουσικής.